2.2 Σπουδές - Διακρίσεις
Ο Γ.Π. Λάββας αποφοίτησε το 1953 από το Γυμνάσιο Πειραϊκού Συνδέσμου έχοντας κερδίσει υποτροφία για όλα τα έτη των γυμνασιακών του σπουδών (1947-1953). Με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (1953-1958) σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Καθ’όλον το διάστημα», όπως αναφέρει σε συστατική του επιστολή ο καθηγητής ιστορίας Δ. Ζακυθηνός, «επέδειξεν αξιολόγους πνευματικάς ικανότητας, ζήλον περί την εκτέλεσιν των καθηκόντων του, επιστημονικήν ευσυνειδησίαν και ήθος εξαίρετον».

Εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις στο Γραφείο Εκπαίδευσης Α1 της Στρατιάς στη Λάρισα, όπου του ανετέθηκε η οργάνωση εκπομπής πολιτιστικού περιεχομένου με τίτλο «Αρχαιολογικοί περίπατοι στη Θεσσαλία». Τα εβδομαδιαία κείμενα των εκπομπών δημοσιεύτηκαν με ιδιαίτερη απήχηση στον τοπικό ημερήσιο τύπο.

Αρχικά στο Μόναχο (1960-1961) και στη συνέχεια στη Ζυρίχη ξεκίνησε ένα νέο κύκλο σπουδών στην Αρχιτεκτονική, στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, απ’ όπου έλαβε το Δίπλωμα του Αρχιτέκτονα-Μηχανικού (Dipl. Architect E.T.H.Z, 1969) και Διδακτορικό Δίπλωμα στις Τεχνικές Επιστήμες (1971) με θέμα: «Αρχαίο Ελληνικό Τέμενος: οικοδομήματα και διαμόρφωση χώρου. Ιδεόγραμμα της οργάνωσης αρχιτεκτονικών συνόλων».

Το καλοκαίρι του 1964 εργάστηκε στο Τεχνικό Γραφείο Δοξιάδη στην Αθήνα, ασχολούμενος με ερευνητικά θέματα στο γνωστικό αντικείμενο της αρχαίας ελληνικής πολεοδομίας.

Ο B.Hoesli, Πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου Ζυρίχης και Διευθυντής του Ινστιτούτου Ιστορίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής σημειώνει: «Εγνώριζα τον κύριο Λάββα κατά τον χρόνο των σπουδών του από το 1961-1967 στην ημέτερη αρχιτεκτονική σχολή, ως ανεξάρτητο, σοβαρό και προικισμένο φοιτητή και τον εξετίμησα ως εμβριθή και αυθεντικό συνεργάτη. Διαθέτει χάρη στην πολύπλευρη σπουδή του, σοβαρές γνώσεις στην ιστορία της αρχιτεκτονικής, στην αρχαιολογία και την αρχιτεκτονική. Αποδείχτηκε έμπειρος ερευνητής και δάσκαλος στις παραδόσεις, στα σεμινάρια και στις εξετάσεις. Το ενδιαφέρον του να επιδιώκει μέσα από ειδικές επιστημονικές εργασίες την αποκατάσταση της σχέσης παρελθόντος και παρόντος, έτσι ώστε η ιστορία να αποβαίνει καρποφόρος για τους αρχιτέκτονες, δίνει στο επαγγελματικό και επιστημονικό του έργο μια ασυνήθιστη σημασία και τον καθιστά αξιόλογο μέλος μιας διδακτικής ομάδας».

Το 1967 και το 1971 με την υποτροφία Bata Stiftung του Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου Ζυρίχης διεύρυνε το ερευνητικό του πεδίο σε θέματα πολεοδομίας ως προς τη σχέση της αρχαίας ελληνικής με τη βυζαντινή αρχιτεκτονική. Mε υποτροφία, επίσης, του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου DAI,1976 συμμετείχε στο ερευνητικό πρόγραμμα «Wohnungsbau in der Antike». Παράλληλα με την εκπόνηση της διατριβής του ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του καριέρα ως επισκέπτης καθηγητής στο Πολυτεχνείο της Βιργινίας των Ηνωμένων Πολιτειών (Virginia Polytechnic Institute) και ως Επιμελητής στο Ινστιτούτο Ιστορίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης.