4.2 Μπελλώνειο Ίδρυμα
To Μπελλώνειο Καθίδρυμα στα Φηρά Σαντορίνης ανατέθηκε στον Γ.Π. Λάββα το 1995 από τον Ευγγ. Μπελλώνια, σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Ι. Ρήγο για την εκπόνηση των σχεδίων.

Η ένταξη ενός νέου κτηρίου σε παραδοσιακό περιβάλλον τον Γ. Π. Λάββα είχε απασχολήσει στο θεωρητικό και κριτικό του έργο, τόσο ως αντικείμενο διδασκαλίας στο πλαίσιο του μαθήματος «Προστασία Μνημείων & Συνόλων» στο Α.Π.Θ. όσο και σε εκτενή αρθρογραφία σε επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια. Ήδη από το 1975, με αφορμή τη μελέτη της ανώνυμης αρχιτεκτονικής της Σαντορίνης είχε εκφράσει σε σχετικό κείμενο στα Αρχιτεκτονικά Θέματα (6/1972) τους προβληματισμούς του για την ανοικοδόμηση του νησιού μετά τους σεισμούς του 1955. Η πρόταση για την ανέγερση ενός Πολιτιστικού Κέντρου στα Φηρά τον έθετε για άλλη μια φορά επί του πρακτέου -για ένα έργο κοινωνικής προσφοράς- ενώπιον του κρίσιμου ζητήματος της συνύπαρξης των σύγχρονων τεχνοτροπικών επιδιώξεων του αρχιτέκτονα με τη συλλογική νομοτέλεια της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.

Βασικοί άξονες που κατηύθυναν το συνθετικό του έργο ήταν: α. η αποφυγή της τεχνοτροπικής και τυπολογικής μίμησης της παράδοσης, β. η διατήρηση της κλίμακας και της συνοχής του νεόδμητου κτίσματος με τον παραδοσιακό οικισμό, και γ. ο σχεδιασμός ενός σύγχρονου κτηρίου, το οποίο θα αναπτύσσει μέσα από τα μορφολογικά και τυπολογικά του χαρακτηριστικά τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία.

Το κτήριο του Μπελλώνειου Ιδρύματος, που περιλαμβάνει αίθουσα εκδηλώσεων με σκηνή 70μ., βιβλιοθήκη και ξενώνες, αναπτύσσεται σε γωνιακή διάταξη με ανισοϋψείς όγκους, αμβλύνοντας έτσι το μέγεθός του, ώστε να ισορροπήσει προς τον περιβάλλοντα χώρο. Οι σαφείς μορφολογικές του αναφορές στους γεωμετρικούς όγκους και τα αψιδωτά ανοίγματα της κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής, δημιουργικά αναπλασμένες, αποδίδουν ένα πρωτότυπο αρχιτεκτόνημα.