2.1 Η ζωή του
Ο Γ.Π.Λάββας γεννήθηκε στη Ρηχειά Λακωνίας στις 11 Ιανουαρίου 1935. Το 1946 μετέβη στις Σπέτσες όπου ολοκλήρωσε το Δημοτικό Σχολείο. Την επόμενη χρονιά εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στον Πειραιά και με υποτροφία ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Γυμνάσιο του Πειραϊκού συνδέσμου.
  Έκθεση «Η ζωή μου» από το Γυμνάσιο Πειραϊκού Συνδέσμου [304.94 KB]

Εισήχθη και φοίτησε με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετά τη στρατιωτική του θητεία νυμφεύθηκε την ιστορικό-αρχαιολόγο Τίνα Χ. Ντούσια με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τη Στέλλα και τη Ρίβα. Το μεσοδιάστημα 1956-1958 εργάσθηκε ως Καθηγητής Φιλολογίας στις Τεχνικές Σχολές "Αρχιμήδης" και "Αναξαγόρας" στον Πειραιά. Το 1960 μετακόμισε για σπουδές στο Μόναχο και στη συνέχεια στη Ζυρίχη για να ολοκληρώσει ένα νέο κύκλο σπουδών στην αρχιτεκτονική.

Υπηρέτησε ως Εντεταλμένος Υφηγητής στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης μέχρι το 1972, οπότε και εκλέχθηκε Επικουρικός Καθηγητής στην έδρα Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας και Ρυθμολογίας της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. Κατά την εικοσαετή του, σχεδόν, παραμονή στη Θεσσαλονίκη, παράλληλα με το ακαδημαϊκό του έργο, συμμετείχε ενεργά σε θεσμικούς φορείς (κρατικούς ή δημοτικούς) για τη διάσωση και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς του Αγ. Όρους, της Άνω Πόλης Θεσσαλονίκης, των παραδοσιακών οικισμών της Ξάνθης και του Διδυμότειχου, και των νεωτέρων μνημείων της Μακεδονίας. Το 1992 μετακόμισε στην Αθήνα καθώς με μετάκληση ανέλαβε την Προεδρία του Τμήματος Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα με το ακαδημαϊκό του έργο συμμετείχε σε επιστημονικές επιτροπές του ΥΠ.ΠΟ. για την προστασία και ανάδειξη των νεωτέρων μνημείων και της Αθηναϊκής Ακρόπολης. Από το 1984 ήταν επίσημος Εμπειρογνώμων του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και μέλος της Τριμελούς Διεθνούς Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τα χριστιανικά μνημεία της Παλαιστίνης.

Το 2003 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής, Ρυθμολογίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής.

  Λόγος στο Παλαιό Πανεπιστήμιο κατά την αναγόρευσή του ως ομότιμος καθηγητής [148.7 KB]

Στον εισιτήριο λόγο του ως Ακαδημαϊκός αναφέρεται στην πορεία του αυτή από τη Ρηχειά Λακωνίας στο «επίσημο βήμα της Ακαδημίας»: «Από μέσης καρδίας εκφράζω τα ευχαριστήριά μου για την ύψιστη τιμή να βρίσκομαι αυτή την ώρα ως εκλεγμένο τακτικό μέλος της Ακαδημίας…Θα ήθελα τη χαρά γι’ αυτήν την τιμή να μπορούσα να τη μοιραστώ με πρόσωπα αγαπημένα, παρόντα και απόντα: τους γονείς μου που με έμαθαν να αγαπώ τις ιδέες, όλους τους δασκάλους μου, τους μαθητές και τους συνεργάτες μου, με όσους μοιράσθηκα τη νηφάλια σκέψη διαποτιζόμενη από τη νηφάλια μέθη στο παιχνίδι της μάθησης και της έρευνας. Θα κλείσω με την οικογένειά μου που με στηρίζει με αγάπη, χωρίς να γογγύζει για τις οφειλόμενες, αλλά συνεχώς υποκλεπτόμενες άπειρες ώρες από τις ακαταμάχητες αδυναμίες μου: την αρχαιολογία, την αρχιτεκτονική και την επικοινωνία».

Ο κύκλος της ζωής του ολοκληρώθηκε στις 4.11.2006.